Sira Verelst en Britt De Baere aan de Gaarkeuken 110 |
Doe nooit zaken met vrienden of familie, wil de volkswijsheid. “Dan zijn wij wel heel slecht bezig”, grinnikt Britt De Baere. “College Sira Verelst is niet alleen mijn beste vriendin, we zijn ook nichten. Onze samenwerking loopt al vijf jaar uitstekend.”
“Dat betekent niet dat we al met een Maserati rijden”, corrigeert Sira lachend. “De klanten vragen dat wel. De zaak draait goed, maar wie denkt dat dit een goudmijn is, kan toch beter elders gaan graven.”
Met humor overeind
Humor is duidelijk een troef van beide horecadames. “Zonder humor blijf je in de omgeving niet overeind”, klinkt het nuchter bij Sira. “Hier komen havenbazen en havenarbeiders, broederlijk naast mekaar. Maar met het hart op de tong. Dus moet je kunnen incasseren en reageren. Toen laatst een klant vroeg of ik verdikt was, heb ik gevraagd of hij een glascontainer had ingeslikt. Die mens had een groen T-shirt aan. Moet kunnen.”
Net die aparte havensfeer maakt de uitbating zo aangenaam. De kameraadschap is wat telt. “Daarom hebben we onze vijfde verjaardag gevierd met onze trouwe klanten”, glundert Britt. “De vorige verjaardag huurden we topless bestelling in. Maar toen bleven onze trouwe klanten weg van het feest. Foute inschatting. Deze keer was het een heel memorabel feestje. Echt genieten.”
Scheepagent
Beide uitbaatsters waren aanvankelijk niet van plan om in de horeca te stappen. “Ik kreeg van thuis uit wel wat horecabloed mee”, vertelt Sira. “Maar ik wou het onderwijs in. Daar zag ik weinig toekomstperspectief. Dus nam ik het café van mijn moeder over en een paar jaar later deze zaak. Die combinatie heb ik nog altijd. Ik ben de ADHD’er van ons twee.”
De horecamove van Britt is zo mogelijk nog verrassender. “Ik werkte als scheepsagent”, klinkt het met een knipoog. “Ik werkte veertien jaar in meerdere bedrijven. Dus kan ik behoorlijk goed meepraten als het over de zaken in de haven gaat. Een voordeel, want ik had nog nooit een pint getapt.”
Spaghetti
De succesformule van de zaak is al jaren dezelfde. Een gezellige bruine kroeg, met een menukaart waarop je de traditionele snacks vindt. “Alles krakend vers en aan heel redelijke prijzen”, zegt Sira. “Daarom dat we die Maserati nog niet hebben. Een spaghetti kost 10 euro. Die zelfgemaakte verse saus vind je elders nooit voor die prijs. En zeker niet in de hoeveelheid. Wie onze spaghetti op krijgt, is een straffe. Daarnaast hebben we ook een dagschotel. Die kondigen we aan op Facebook. En op woensdag en vrijdag zijn er frieten.”
Rechteroever
Of er in vijf jaar tijd dan niets veranderd is? “Toch wel”, vindt Britt. “Het aantal havenarbeiders dat hier komt is flink gedaald. Het meeste werk zit op linkeroever. Op rechteroever is het geen vette meer. Ook wij moesten ons werkritme toch wat aanpassen. Sinds enige tijd proberen we onze aanwezigheid iets meer in de hand te houden. Anders is de job niet houdbaar. Maar de klanten merken dat wel. Zo leerden we dat de ene klant liever voor Sira komt en de andere meer voor mij. Dat is fijn. Wij zijn ook vaak de ‘barmoeder’. Mensen willen hun verhaal kwijt.”
Toekomstplannen
Ambitie voor de toekomst is verzekerd. Altijd onder het voorbehoud dat de concessie, verleend door het Havenbedrijf iets verderop, wordt verlengd. “We zouden graag de professionele keuken waarover we hier beschikken, beter benutten. Zo wordt er enorm gestoeft over onze verse soep. Veel bedrijven hebben al gevraagd of wij die niet willen leveren. Dat gaan we bekijken. Ook onze broodjes zouden we, tot een bepaald uur, kunnen uitleveren. Dat zijn de uitdagingen voor de toekomst.”
Rock on the Dock
Naast de klassieke gasten uit de havenbedrijven, ziet het duo ook veel bussen toeristen passeren. En daarnaast is de zaal bij de zaak ook beschikbaar voor feesten. Op 6 maart ontvangen we weer de Maritieme Pint. En op 12 en 13 juni is er ons festival Rock on the Dock. Op vrijdag 12 juni zijn er concerten en gratis pintjes dankzij de samenwerking met de Maritieme pint. Op zaterdag 13 juni spelen de Rode Duivels. Dan is er een groot scherm voor België - Rusland en party voor en na de match. Met onder andere optredens van Sam Goris.
Staking
Rode Duivels, het woord wordt al eens gebruikt als het over stakers gaat. Wanneer we voorzichtig vragen naar de sfeer bij stakingen, wordt er hard gelachen. “Stakingen zijn voor ons de zwaarste dagen. Dan zit het hier van ’s morgens stampvol. Op de eerste staking die we meemaakten waren we niet voorbereid. Toen hebben we voor versterking moeten zorgen. Ze stonden in de voormiddag al te zingen op tafel. Van de werkgeverskant zien we op zo’n dagen niet veel volk.”
Maar Britt en Sira herhalen vooral de waarde van de eendracht die altijd heerst in de zaak. “Op de parking staat hier een Nissan Sunny naast een Porsche. Wie de deur opendoet, laat echt dat verschil achter op de parking. Iedereen is gelijk. Zo hoort het ook.”
Bron:Flows
Ben nu gepensioneerd Maar vroeger kwam ik er veel voor het werk en er was daar altijd een fantastische sfeer
BeantwoordenVerwijderen